Zaterdag 5 juli 2008, zijn Piet Ooijen en ondergetekende op bezoek geweest bij Jan van den Berg in Zevenhuizen.
Zoals de meeste vogelliefhebbers onder ons Jan kennen, is Jan een echte vogelliefhebber en verenigingsmens in hart en nieren.
Dat kwam dit jaar dan ook tot uiting, toen Jan door de wethouder van de gemeente namens de Koningin een Koninklijke onderscheiding kwam opspelden, tijdens de jubileumavond van het 40 jarig bestaan van de vogelvereniging. Dit was een totale verrassing voor Jan, waaruit bleek dat zijn naaste en vrienden het goed geheim hadden weten te houden.
Bij één van mijn vorige bezoeken aan Jan had ik een zeer zwaar en donker getekende Catharina bij hem zien zitten. Jan had deze vogel in 2007 al een keer mee genomen naar de babyshow van de CSG in Roosendaal, om deze opvallende vogel aan de overige Catharinaparkieten liefhebbers te laten zien. Maar naar mijn mening was hij steeds donkerder geworden. Dit melde ik op de bestuursvergadering van de CSG in mei aan mijn medebestuursleden, waarop Piet Ooijen opperde om eens met Jan contact te leggen en deze vogel eens nader te gaan bekijken en hem te gaan fotograferen, zodoende er meer bekendheid aan te geven. Misschien zijn er meer liefhebbers die over dit soort opvallende donkere getekende vogels beschikken.
Dus heb ik de dag na de bestuursvergadering contact gelegd met Jan en hiermee afgesproken om op zaterdag 5 juli om 2 uur in Zevenhuizen te zijn om deze vogel uitgebreider te kunnen bekijken en te fotograferen en tevens wat achtergrond informatie in te winnen, van hoe bij Jan deze speciale vogel tot stand was gekomen.
Toen wij daar aankwamen zat hij samen met zijn vrouw in de tuin in het zonnetje te genieten. Maar voor wij de poort opende, werden we vriendelijk maar wel luid onthaald door de aanwezige herder. Dus toch maar even gewacht, zodat Jan de kans kreeg om de herder terug naar achter te sturen en wij verder de tuin in konden. Later bleek dat het een verschrikkelijk lief dier was, maar gewoon zijn gebied wilde beschermen, met zijn waakzaamheid.
Inmiddels stond de koffie al klaar, waarna we al snel op een gesprek van onze hobby en van het 40 jarig bestaan van de vogelvereniging, waarvan Jan al diverse jaren voorzitter is. Jan is bijzonder trots op zijn vereniging en in het bijzonder het verenigingsgebouw, welke iedere vereniging zo’n accommodatie graag zou willen hebben.
Na een paar bakjes koffie werd het toch tijd om naar de vogels te gaan, want daar waren we tenslotte voor gekomen. Toen wij zijn kweekruimte binnen kwamen werden we al gelijk verrast, in de eerste kooi aan de rechterkant zat een koppel Groennek lori’s. Jan vertelde dat hij een grijze roodstaart over had en dat hij deze ingeruild had voor dit koppel lori’s. Het broedblok was nog maar half klaar, maar ja hij had er geen haast mee, laten ze maar eerst goed acclimatiseren zij hij. Zo zaten er ook enkele schitterende koppels Brotogerissen, waaronder de Witvleugelparkiet (versicolurus) en de Tiricaparkiet (tirica).
Aan de linkerkant stonden de kweekkooien voor de Catharina’s. 3 hoog en 6 lang, dus zo’n 18 kweekkooien. Hier zaten verschillende koppels Catharina’s in waaronder die donkere opvallende vogel. Hij zat gekoppeld aan een DD Groene. Jan heeft er al wel diverse broers en zussen en half broers en half zussen van zitten, maar van echte nakomelingen is er nog niet van gekomen. Maar de aanhouder wint en Jan zal ongetwijfeld uit deze vogel nakomelingen krijgen, we blijven contact houden en als er iets nieuws te melden valt, krijgen jullie dat als eerste te horen. Naast de vogelhobby heeft Jan nog een andere hobby, waar hij ook graag verblijft en dat is in zijn kas met planten. Hier zie je dan ook diverse soorten in bloei staan en waar hij ook bijzonder van kan genieten.
Piet en ik hebben een aantal foto’s gemaakt van Jan zijn vogels en in het bijzonder van de donkere Catharinaparkiet, deze zijn hieronder geplaatst. Op de foto’s is duidelijk te zien dat de tekening over het gehele lichaam van deze Catharinaparkiet (borst/buik) verdeeld is en dat het overdadig en uitgebreid aanwezig is, terwijl ook de lichaamskleur een stuk donkerder is geworden. Deze lichaamskleur is totaal anders als van een gewone groene of D groene. Mogelijk dat we hier met de ondersoort Bolborhynchus lineola tigrinus te maken hebben, deze staat ook beschreven als een vogel die algemeen donkerder is dan de nominaatvorm en verder zijn ook de zwarte omzomingen van de veren bij deze soort breder en is het zwart vaak uitgebreider.
Misschien hebben we hier ook wel met een mutatie of een modificatie te maken, de tijd zal het leren.
Wanneer merken we nu dat het een mutatie of een modificatie is.
Als het een mutatie is, dan is deze factor erfelijk vast te leggen bij de nakomelingen.
Het is alleen afhankelijk hoe deze mutatie vererft en om daar achter te komen zullen er proefparingen opgezet moeten worden.
Is het een modificatie, dan kunnen we stellen dat deze factor niet erfelijk is vast te leggen en hierdoor zien we dan ook deze factor niet terug bij de nakomelingen. Een modificatie kan onstaan door b.v. voeding, huisvesting, dus door invloeden van buitenaf en deze zijn daardoor dan ook niet erfelijk vast te leggen.
Op deze middag zijn we toch een stuk wijzer geworden over de geschiedenis van deze opvallende vogel, nadat we nog wat hadden gedronken, was het weer tijd om naar huis te gaan.
Jan, namens de Catharinaparkieten Studie Groep mogen we jou van harte bedanken voor de gastvrije, leerzame en gezellige middag in Zevenhuizen.
We houden contact.
Arie Vortman